آیا هوش مصنوعی می‌‌‌تواند به جای ما مذاکره کند؟

هوش مصنوعی در حال هوشمندتر شدن است و چه متوجه باشیم و چه نباشیم، در زندگی روزمره ما مورد استفاده قرار می‌‌‌گیرد. 

به گزارش پایگاه خبری بهره ورنیوز به نقل از دنیای اقتصاد، ممکن است از خود بپرسید که هوش مصنوعی در چه مرحله‌‌‌ای می‌‌‌تواند کار شما را انجام دهد یا اینکه آیا می‌‌‌توانید از هوش مصنوعی برای مدیریت بخش‌‌‌های روزمره خود استفاده کنید یا نه.

اگر مذاکره بخشی از نقشی است که شما ایفا می‌‌‌کنید، ممکن است حتی به اینکه هوش مصنوعی مذاکره را برای شما انجام دهد نیز فکر کرده باشید. اگر هوش مصنوعی بتواند چندین محاسبه و سناریوهای پروژه را در کسری از ثانیه انجام دهد، پس آیا می‌‌‌تواند برای من مذاکره انجام دهد؟

من انتظار دارم که شما در مقطعی از زندگی خود، با نسخه‌‌‌ای از هوش مصنوعی روبه‌‌‌رو شده یا آن را دیده باشید. ممکن است از «سیری» یا «الکسا» پرسیده باشید که فردا هوا چگونه خواهد بود؛ یا از چت‌‌‌جی‌‌‌پی‌‌‌تی برای خلاصه کردن یک مقاله استفاده کرده باشید. گفت‌‌‌وگوهای اینترنتی نشان می‌‌‌دهند که ورود هوش مصنوعی به زندگی ما به این معنی است که زندگی روزمره ما دیگر هرگز به همین شکل نخواهد بود.  

آیا اینکه انتظار داشته باشیم درآینده مذاکرات به صورت خودکار انجام شود، درست است؟ آیا این احتمال وجود دارد که به جای اینکه دو نفر با یکدیگر مذاکره کنند، دو هوش مصنوعی بخش مهمی از معامله باشند؟ اگر هوش مصنوعی بتواند چندین محاسبه و سناریوهای پروژه را در کسری از ثانیه انجام دهد، آیا می‌‌‌تواند مذاکره را برای من انجام دهد؟ بیایید در مورد پیامدهای بلندمدت هوش مصنوعی در مذاکرات و خطراتی که با ایمان آوردن ما به آن به وجود می‌‌‌آید، صحبت کنیم.

تاثیر عملی محدود. مزیت بزرگ هوش مصنوعی، توانایی آن در جمع‌‌‌آوری و سازماندهی سریع داده‌‌‌ها است. بدون شک پتانسیل استفاده از آن برای کمک به آمادگی بهتر برای انجام مذاکرات وجود دارد. با این‌‌‌ حال، تاثیر عملی آن بر مذاکرات ممکن است محدود باشد و نه یک راه حل معجزه‌‌‌آسا.

اگر در نظر بگیریم که عنصر رابطه چقدر در مذاکرات بلندمدت ما مهم است، این بحث وجود دارد که پیچیدگی تعاملات انسانی، ظرافت‌‌‌های استراتژی‌‌‌های مذاکره و اهمیت هوش هیجانی برای هوش مصنوعی چالش‌برانگیزتر از آن است که بتواند به طور موثر تکرار شود. بله، هوش مصنوعی می‌‌‌تواند تصمیم‌‌‌های سریع بگیرد، اما اگر فقط به کوتاه‌‌‌مدت فکر کنید، آیا تصمیمات مناسبی برای کسب‌‌‌وکار شما خواهد داشت؟

مقاومت از سوی مذاکره‌‌‌کنندگان انسانی. مذاکرات غیرقابل پیش‌بینی هستند، اما می‌‌‌توانیم از هوش مصنوعی برای کمک به پیش‌بینی پاسخ‌‌‌های احتمالی استفاده کنیم و استدلال‌‌‌هایمان را از قبل آزمایش کنیم. از سوی دیگر، برخی از مذاکره‌‌‌کنندگان ممکن است نسبت به اعتماد کامل به هوش مصنوعی مردد باشند؛ به ویژه زمانی که با مذاکرات حساس یا بسیار ظریفی سر و کار دارند که نیاز به درک عمیق احساسات انسانی و تفاوت‌‌‌های فرهنگی دارد.

اگر ما شروع به جایگزینی کامل افراد با هوش مصنوعی کنیم، و کسی به این قضیه پی ببرد که در حال مذاکره با یک هوش مصنوعی است، چه واکنشی نشان خواهد داد؟ اتکا به هوش مصنوعی می‌‌‌تواند منجر به از‌هم‌گسیختگی اعتماد و رابطه شود.

فقدان خلاقیت تطبیقی در هوش مصنوعی. شبیه‌‌‌سازی سناریوها و استراتژی‌‌‌های ایفای نقش، از مزایای مفید هوش مصنوعی است که می‌‌‌تواند این استراتژی‌‌‌ها را در زمان واقعی و پیش از اینکه وارد مذاکره شوید، ارزیابی و آزمایش کند. اما ممکن است در پاسخگویی موثر به موقعیت‌‌‌های غیرمنتظره یا بی‌‌‌سابقه با مشکلاتی مواجه شود.

مذاکره اغلب نیازمند تفکر پویا، سازگاری و خلاقیت است؛ ویژگی‌‌‌هایی که هوش مصنوعی ممکن است فاقد آنها باشد. به‌خصوص اگر لازم باشد تصمیمات با دانش دقیق از تاریخچه کسب‌وکار، فرآیندهای داخلی و… گرفته شوند.

ریسک‌‌‌های وابسته. به طور کلی، مزایای زیادی برای بهره‌‌‌مندی از هوش مصنوعی وجود دارد، اما آیا سازمان‌ها در مذاکرات خود بیش از حد به هوش مصنوعی وابسته خواهند شد؟ می‌‌‌توان استدلال کرد که تکیه بیش از حد به ابزارهای هوش مصنوعی ممکن است توسعه مهارت‌‌‌های ضروری مذاکره را در میان مذاکره‌‌‌کنندگان انسانی کاهش دهد و منجر به از دست رفتن پتانسیل تخصص در بلندمدت شود.

وقتی یک کسب‌‌‌وکار برای انجام کارهای سنگین به یک مدل هوش مصنوعی متکی است، آیا آن کسب‌‌‌وکار اکنون در معرض نفوذ به داده‌‌‌ها، هک یا افزایش قیمت مدل هوش مصنوعی قرار دارد؟ آینده در این زمینه کاملا نامشخص است. اگر بازار گسترش یابد و رقابتی‌‌‌تر شود، آیا رقیب می‌‌‌تواند هوش مصنوعی «بهتری» به دست آورد و نسبت به سرمایه‌‌‌گذاری انتخابی شما مزیت داشته باشد؟

هزینه‌ها و میزان دسترسی. به‌کارگیری هوش مصنوعی در یک کسب‌وکار هزینه‌‌‌هایی دارد. سوال این است که آیا این هزینه‌‌‌ها ارزش نتایج را دارند یا خیر؟ علاوه بر هزینه‌‌‌های مالی، نیاز به آموزش و تخصص برای استفاده مؤثر از هوش مصنوعی و بهره‌‌‌گیری حداکثری از آن نیز وجود دارد. اما آیا ارتقای مداوم ابزارهای هوش مصنوعی به یک وسیله پرهزینه که هیچ انتهایی برای آن وجود ندارد تبدیل خواهد شد؟

همچنین ممکن است شکاف دسترسی در فناوری هوش مصنوعی، نابرابری‌‌‌های موجود در قابلیت‌‌‌های مذاکره را گسترش دهد. اگر مهارت‌‌‌های مذاکره‌‌‌کنندگان شما با هوش مصنوعی همسو نباشد، نتایج دنیای واقعی می‌‌‌تواند کمتر از حد مطلوب باشد.

تحول بالقوه ذهنیت مذاکره سنتی می‌‌‌تواند قریب‌الوقوع باشد. با افزایش سرمایه‌‌‌گذاری سازمان‌‌‌ها بر هوش مصنوعی، آینده مذاکرات سوالات جذابی را مطرح می‌‌‌کند. آیا مذاکرات به تعاملات خودکار تبدیل خواهند شد؟ آیا ممکن است هوش مصنوعی به طور کلی جایگزین مذاکره‌‌‌کنندگان انسانی شود؟ با اینکه هوش مصنوعی مزایای غیرقابل انکاری دارد، واضح است که محدودیت‌‌‌ها و پیامدهای قابل‌توجهی وجود دارد که باید آن را در نظر گرفت.

مذاکرات مبتنی بر رابطه نیازمند یک عامل انسانی است؛ چیزی که هوش مصنوعی نمی‌‌‌تواند جایگزین آن شود. هوش مصنوعی، عقل سلیم، خرد یا همدلی که گاهی اوقات در مذاکرات موردنیاز است را ندارد. استفاده از هوش مصنوعی به عنوان یک ابزار بهره‌‌‌ور به جای جایگزین کمکی در مذاکرات، بیشتر یک چشم‌‌‌انداز واقع‌‌‌بینانه است.

البته این بستگی به این دارد که چقدر از طریق هوش مصنوعی به خلاقیت شما افزوده می‌‌‌شود. با این حال، هوش مصنوعی نمی‌‌‌تواند شما و طرز فکرتان را تکرار کند، اما می‌‌‌تواند به شما در کشف ایده‌‌‌ها، نقطه شروع و صرفه‌‌‌‌‌‌جویی در وقت شما کمک کند.

اشتراک گذاری:



دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *