هر یك درجه افزایش دمای بالای ۴۰درجه مساوی است با ۵درصد مصرف آب بیشتر. با این حساب در روزهای گرم پیش‌رو احتمال اختلال در آبرسانی وجود دارد و آیا تنها راه این است كه آب هم كمتر مصرف كنیم؟! با وجود اینكه در چندوقت اخیر مسوولان از پرشدگی سدها خبر می‌دادند ولی به اعتقاد برخی از كارشناسان حكمرانی آب در كشور وجود ندارد و زمانی كه بحث ناترازی به وجود می‌آید وزنه روی مصرف‌كننده سنگینی می‌كند و عقب‌نشینی مسوولان بیشتر می‌شود.
به گزارش پایگاه خبری بهره ورنیوز به نقل از تعادل، سرانه مصرف آب در ایران بالاتر از میانگین جهانی است و با شكسته شدن ركورد جدید مصرف برق، روند آبرسانی به خانه‌ها ممكن است مختل شود. مدیركل دفتر مدیریت مصرف آب شركت آب و فاضلاب می‌گوید: افزایش دمای هوا نه‌تنها مصرف برق را بالاتر برده بلكه روند افزایش مصرف آب را هم بیشتر كرده است. این شركت با صدور اطلاعیه‌ای تداوم تامین آب شرب را با همراهی مشتركان ممكن دانست و از مشتركان خواست كه طی روزهای آینده، از مصارف غیرضروری خودداری كنند.
شركت آبفا در اطلاعیه‌ای هشدار داد: استقرار توده هوای گرم و به‌دنبال آن افزایش چشمگیر دمای هوا موجب افزایش فزاینده مصرف آب طی روزهای اخیر شده است و در شرایطی كه كلیه تاسیسات تامین آب در سراسر كشور با تمام توان در حال تامین آب شرب شهروندان هستند، انتظار می‌رود مشتركان با پرهیز از مصارف غیرضروری این شركت را در تامین و توزیع پایدار آب یاری كنند.
گفتنی است نگاهی هرچند گذرا به منابع مرتبط با تاریخ و جغرافیای ایران بیانگر آن است كه این سرزمین در طول تاریخ خود در زمینه منابع آب دارای دو ویژگی برجسته بوده است: نخست آنكه میزان بارش‌ها در بخش قابل‌توجهی از این سرزمین در مقایسه با نقاط پربارش جهان بسیار كمتر است؛ دوم اینكه به‌صورت دوره‌ای دچار خشكسالی‌هایی می‌شود كه میزان بارش‌ها را از آنچه به‌طور متوسط هست، كمتر كرده و ساكنان این سرزمین را با سختی‌هایی مواجه می‌كند.
در دهه‌های گذشته با وجود برجسته بودن دو ویژگی كمی بارش و خشكسالی‌های دوره‌ای در تاریخ و جغرافیای ایران، نظام سیاست‌گذاری به گونه‌ای بوده است كه گویی در سرزمینی پربارش حكم می‌راند و در آن از خشكسالی‌های دوره‌ای خبری نیست. نتیجه این امر، آن شده است كه رابطه بین مصارف و منابع آب در ایران به‌شدت بر هم خورده و با اندكی كاهش در میزان بارندگی‌ها كه در نقاط مختلف كشور متفاوت است، كاهش بارندگی تبدیل به تنش آبی می‌شود. به عنوان مثال در حوضه آبریز زاینده‌رود با كاهش ۱۰درصدی بارش‌های سالانه، این حوضه در شرایط تنش آبی شدید قرار می‌گیرد. بارزترین علت بحران كنونی منابع آب در ایران و تبدیل خشكسالی به بحران اجتماعی–سیاسی، فقدان تعادل بین منابع و مصارف آب تجدیدپذیر در كشور است. به‌عبارتی در چند دهه گذشته بنا به دلایل گوناگون مصارفی بسیار بیشتر از منابع تجدیدپذیر آب در ایران تعریف شده است.
نظام حكمرانی آب در‌حالی كه با توجه به ویژگی‌های تاریخی و جغرافیایی ایران باید تنها برای استفاده از ۴۰درصد منابع آب تجدیدپذیر برنامه‌ریزی می‌كرد، بنا به گفته رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست، ۱۱۰درصد منابع را استفاده می‌كند. این موضوع به معنای آن است كه این نظام حكمرانی آب خطا و فاصله‌ای ۷۰درصدی با وضعیت مطلوب دارد. حكمرانی مناسب در زمینه منابع آبی و كشاورزی كشور نیازمند اقداماتی اساسی همچون اجرای سند حكمرانی آب، حفظ خودكفایی محصولات اساسی كشاورزی و كاهش وابستگی در برخی محصولات مثل دانه‌های روغنی، اجرای درست الگوی كشت متناسب با آمایش سرزمین و افزایش بهره وری آب است.
اجرای نقشه راه آب كشور یا همان سند حكمرانی آب در ۷ آبان سال گذشته در جلسه‌ای با حضور شهید رییسی به تصویب رسید و باید گفت می‌بایست اجرای آن در صدر اقدامات دولت چهاردهم در حوزه آب و كشاورزی باشد. «مكلف شدن وزارت جهاد كشاورزی به انجام عملیات آبخیزداری در بالادست حوضه‌های آبریز سدهای تامین‌كننده آب شرب برای بهبود و ارتقای وضعیت كمی و كیفی منابع تامین آب»، «اجرای طرح‌ها و برنامه‌های مدیریت مصرف آب كشاورزی و به‌زراعی به همراه الگوی كشت بهینه از سوی این وزارتخانه»، «شناسایی و معرفی منابع پشتیبان آب سطحی و زیرزمینی مورد نیاز شهرهای بزرگ توسط وزارت نیرو»، «مكلف شدن وزارتخانه‌های نیرو، جهاد كشاورزی، صمت، كشور، گردشگری و میراث فرهنگی، تعاون، كار و رفاه اجتماعی و سازمان برنامه و بودجه به فراهم‌سازی بسترهای لازم برای استقرار توسعه
كم‌آب بر و كاهش وابستگی برنامه‌های اشتغال زایی به آب» و «لزوم انطباق اقدامات شهرداری‌ها و دهیاری‌ها در مدیریت سیلاب‌ها با برنامه‌های وزارت نیرو» از جمله محورهای مرتبط با دستگاه‌های اجرایی مختلف كشور در اجرایی كردن این سند است كه در همان جلسه با حضور رییس‌جمهور شهید به تصویب رسید و باید نقشه راه دولت بعدی نیز باشد.