حضور شرکت‌های توسعه‌ای خارجی و ایجاد رقابت صحیح بین آنها، علاوه بر توسعه پایدار سواحل، موجب تحکیم روابط بین‌المللی،به‌ویژه با همسایه جنوبی خواهد شد.
به گزارش پایگاه خبری بهره ورنیوز، محمدرضا نعمت‌زاده، در سرمقاله روزنامه گسترش صمت نوشته است:
به‌موجب مطالعات آمایش سرزمین ایران توسط شرکت ستیران فرانسوی در دهه ۵۰ و تاکید این گزارش بر توسعه سواحل آبی جنوب کشور و استقرار شهروندان بیشتر در این سواحل، در دهه ۵۰ بندرعباس به‌عنوان نخستین نقطه توسعه در سواحل جنوبی انتخاب و با استفاده از مشاوران و پیمانکاران ذی‌صلاح خارجی، ایجاد بندر، ارتباط خط راه‌آهن سراسری با بندر، احداث نیروگاه هزار و 300 مگاواتی، احداث فولاد خلیج‌فارس با وارد کردن کنسانتره آهن از هندوستان، احداث واحد کشتی‌سازی خلیج‌فارس، احداث پایگاه و تاسیسات نیروی هوایی و پدافند طراحی و به مورد اجرا گذاشته شد.
در راستای حمایت از انجام پروژه‌های توسعه بندرعباس، همسر شاه نیز به‌خاطر تحصیلات دانشگاهی در فرانسه و مطالعه شرکت ستیران فرانسوی در رأس هیات قرار گرفت.
اغلب پروژه‌ها که به‌خاطر شرایط پیروزی انقلاب نیمه‌تمام مانده بود، غیر از پروژه فولاد خلیج‌فارس که بعد از انقلاب به اشتباه به اصفهان منتقل شد و در سال‌های بعد از انقلاب تکمیل شد و موردبهره‌برداری قرار گرفت.
در غرب سواحل خلیج‌فارس نیز، احداث بندرامام و احداث پتروشیمی ایران و ژاپن که اخیرا پتروشیمی بندرامام نامیده می‌شود نیز حرکت توسعه‌ای قبل از انقلاب بود.
طراحی و اجرای منطقه ویژه اقتصادی بندر امام و منطقه ویژه اقتصادی پارس در عسلویه نیز در دولت سازندگی و دولت‌های بعدی انجام و موجب توسعه اقتصادی، اجتماعی در این دو منطقه شد.
مقام معظم رهبری ضرورت توسعه سواحل مکران را اعلام و به دفعات نیز تاکید و از آن حمایت فرمودند. بنده در اجرای این دستور و سیاست ملی، در سال ۱۳۹۰ ساخت شهرک پتروشیمی نگین مکران را با همکاری صندوق بازنشستگی نیروهای مسلح (ساتا) آغاز کردم که باوجود کم‌لطفی وزارت نفت و شرکت ملی صنایع پتروشیمی وقت، امروز این شهرک با مساحت هزار و 200هکتار و با جذب چندین طرح بزرگ و کوچک پتروشیمی در حال ساخت‌وساز است.
در سال ۱۳۹۶ نیز اقدام به اخذ مصوبه شهرک صنعتی در شهرستان جاسک از هیات‌وزیران کردم که خوشبختانه یک واحد پتروپالایش توسط گروه باختر در آنجا آغاز شده و در حال اجراست. حدود ۶۰۰ کیلومتر ساحل از مرز پاکستان در بلوچستان تا میناب واقع در استان هرمزگان، خوشبختانه تاحدودی دست‌نخورده باقی مانده است که برای توسعه آن نیازمند برنامه، طرح جامع، سرمایه، طراحی فنی ـ مهندسی، بازرگانی و فروش، مستخدمات، تهیه پیوست اقتصادی و اجتماعی است که متاسفانه باوجود انجام چند طرح مطالعاتی من‌جمله مطالعه انجام‌شده توسط دانشگاه شهید بهشتی و دبیرخانه توسعه مکران، اما به‌خاطر فقدان شناخت و تجربه طراحی و اجرای پروژه‌های توسعه‌ای بزرگ در کشور و سپردن این ساحل زیبا به اشخاص ناتوان داخلی، نه‌تنها توسعه پایدار و ماندگار را به‌وجود نخواهد آورد، بلکه موجب تخریب تنها سرزمین ساحلی دست‌نخورده کشور هم خواهد شد.
بنابراین پیشنهاد می‌شود از شرکت‌های سرمایه‌گذاری و توسعه‌ای موفق منطقه، مانند گروه EMAAR، گروه DAMAC یا NAKHEEL و چند گروه معتبر چینی دعوت به سرمایه‌گذاری برای احداث حداقل ۵ طرح 50تا 100هزار نفری در 5 نقطه سواحل مکران شود. انجام این کار علاوه بر امکان توسعه صحیح سرزمین، موجب بکارگیری صدها شرکت مهندسی و پیمانکاری داخلی و ده‌ها هزار نیروی جوان نیز خواهد شد.
حضور شرکت‌های توسعه‌ای خارجی و ایجاد رقابت صحیح بین آنها، علاوه بر توسعه پایدار سواحل، موجب تحکیم روابط بین‌المللی،به‌ویژه با همسایه جنوبی خواهد شد. انجام این کار بزرگ نیاز به چند صد میلیارد دلار آورده شرکت‌ها دارد که آنها طی یک برنامه پنج‌ساله و از طریق آورده خود، پیش‌فروش ابنیه، تاسیسات و مشارکت مردمی همان‌طوری‌که در کشور خود و حتی سایر کشورهای آسیای میانه، ترکیه و افریقا توانایی دارند، در توسعه این سواحل نیز موفق خواهند شد.
علاوه بر حداقل زیربناهای موجود مانند راه شرقی ـ غربی ساحلی در دست احداث و چند بندر صیادی کوچک، سرمایه‌گذاران می‌بایست در قالب طرح‌های خوداحداث فرودگاه، بنادر تجاری، مراکز گردشگری، مراکز آموزشی و بهداشتی ـ درمانی، حمل‌ونقل دریایی مسافر و بار و سایر نیازهای توسعه را مدنظر قرار دهند.
برای تحقق امر فوق پیشنهاد می‌شود:
۱- در صورت امکان یک مشاور توانمند و باتجربه خارجی برای تهیه طرح جامع فراگیر منطقه انتخاب شود.
۲- سرمایه‌گذاری خارجی توسط شرکت‌های خارجی مشمول قانون جلب سرمایه‌گذاری خارجی بوده و مورد حمایت قانونی قرار گیرد.
۳- معاون اول محترم یا فرد توانایی با چهره بین‌المللی و توسعه‌ای با مقامات دوبی ترجیحا با شیخ محمد و مقامات ذی‌ربط چینی در راستای تبیین برنامه موردنظر و درخواست سرمایه‌گذاری مطرح و هماهنگ شود.
۴- سپس با انتخاب مشاور رئیس‌جمهوری و مسئول پیگیری انجام طرح توسعه برای توسعه مکران، با اختیارات لازم و کافی به‌عنوان مجری طرح، مذاکرات و توافقات بعدی را دنبال کند.
۵- برای تحقق وظایف شرکت‌های توسعه و سرمایه‌گذاری لازم است مجوز و تعهدات زیر در قالب مصوبه دولت یا مجلس شورای اسلامی ارائه شود:
۱- ورود سرمایه به‌صورت نقدی و با هر ارز مجاز خارجی مجاز باشد.
۲- ورود مواد اولیه، اجزا، قطعات، ماشین‌آلات، تجهیزات برای مصرف در پروژه با پرداخت تعرفه ۴ درصدی مجاز باشد.
۳- در هریک از سایت‌ها، گمرک موقت دوران ساخت ایجاد و کلیه کالاهای وارداتی مستقیما به این گمرکات حمل و در آنجا ترخیص شود.
۴- استفاده از ۱۰درصد نیروی شاغل خارجی در سطوح مختلف با دریافت پروانه کار در طول انجام سرمایه‌گذاری مجاز باشد.
۵- خروج منابع حاصل از فروش مستحدثات و سود حاصله از فعالیت سرمایه‌گذاران با درخواست کتبی آنها مجاز خواهد بود.
۶- سرمایه‌گذاران برای تولید کالای ساختمانی، تجهیزات الکتریکی، مکانیکی برای اجرای طرح خود مجاز و نیاز به اخذ مجوز دیگری نخواهد بود.
۷- صنایع داخل کشور موظف به تامین مصالح و مواد و تجهیزات تولیدی ساختمانی موردنیاز طرح‌ها هستند.