هند همیشه تابستان‌‌‌های داغی دارد. در هفته‌‌‌های اخیر، دمای هوا در پرجمعیت‌‌‌ترین کشور دنیا بالا رفته و در یکی از رویدادهایی که به تازگی در مرکز هند برگزار شد، بیش از ۱۰نفر جانشان را از دست دادند و هزاران نفر با علائم گرمازدگی راهی بیمارستان شدند. صدها مدرسه تعطیل شد و جیوه دماسنج همچنان در حال بالا رفتن است: دو هفته پیش، دمای هوا در دشت‌‌‌های شمالی هند به ۴۵ درجه رسید.
به گزارش پایگاه خبری بهره ور نیوز به نقل از دنیای اقتصاد، فوری‌‌‌ترین راه‌حلی که وجود دارد، حداقل در کوتاه‌مدت، کاملا مقرون به صرفه است. در بازارهای پرجمعیتی مثل هند، چین، اندونزی و فیلیپین که هم درآمد مردم و هم دمای هوا بالا می‌رود، تقاضا برای دستگاه‌‌‌های سرمایشی در حال افزایش است. یک ارزیابی نشان می‌دهد تا پایان این دهه، یک میلیارد کولر گازی در دنیا اضافه خواهد شد و پیش‌بینی می‌شود این بازار قبل از سال ۲۰۴۰ تقریبا دو برابر شود. برای سلامت عمومی و بهرهوری اقتصادی این خبر خوبی است.
اما بدون شک برای اقلیم خبر بدی محسوب می‌شود و توافق جهانی برای حذف تدریجی کولرهای مضر، باعث می‌شود این دستگاه‌‌‌ها از دسترس افرادی که بیشترین نیاز را به آنها دارند، خارج شوند. منطقی که در پس رونق کولرهای گازی وجود دارد ساده است. اقتصاددان‌‌‌ها به افزایش فروش این دستگاه‌‌‌ها همزمان با رسیدن درآمد سالانه خانوارها به حدود ۱۰هزار دلار اشاره می‌کنند؛ نقطه عطفی که خیلی از گرم‌‌‌ترین نقاط دنیا تازه به آن رسیده‌‌‌اند یا به زودی می‌‌‌رسند.
فیلیپین سال گذشته و اندونزی در طول دهه گذشته، به آستانه درآمد ۱۰هزار دلار رسیده‌‌‌اند. در هند که بیشتر از ۸۰درصد جمعیت هنوز به دستگاه‌‌‌های سرمایشی دسترسی ندارند، تولید ناخالص داخلی سرانه -که به قدرت خرید مرتبط است – امسال برای اولین بار به ۹هزار دلار می‌‌‌رسد. این پیشرفت‌‌‌ها، نتایج گسترده‌‌‌ای برای سلامت عمومی، رفاه و رشد اقتصادی دارد. خرید کولر گازی، تحولی است که افراد و جوامع را از فقر دور می‌کند.
مردم کشورهایی که دمای بالاتری دارند و معمولا فقیرتر هم هستند، از اختلالات خواب و نقص عملکرد شناختی رنج می‌‌‌برند که بر بهرهوری و بازدهی آنها تاثیر منفی دارد. در مطالعه‌‌‌ای که هزاران کارخانه هندی را با امکانات مختلف سرمایشی بررسی کرده بود، محققان به این نتیجه رسیدند که به ازای هر درجه سانتی‌‌‌گراد افزایش دما، بهرهوری کارکنان ۲درصد کاهش می‌‌‌یابد. این مساله می‌تواند برای نخست‌وزیر هند که می‌‌‌خواهد در افزایش صادرات با چین رقابت کند، یک چالش باشد.
اما افزایش سریع استفاده از کولرهای‌گازی، بحران اقلیمی را بدتر می‌کند. بیشتر این دستگاه‌‌‌ها از ماده سرمازایی به نام «مبرد» استفاده می‌کنند که خیلی مخرب‌‌‌تر از دی‌‌‌اکسید کربن است. کشورهایی که تقاضا در آنها به سرعت در حال افزایش است، هنوز عمیقا به زغال‌سنگ متکی هستند و بیشتر مردم فقط می‌توانند ارزان‌‌‌ترین دستگاه‌‌‌ها را که بازدهی انرژی چندانی ندارند خریداری کنند.
هند همیشه تابستان‌‌‌های داغی دارد. در هفته‌‌‌های اخیر، دمای هوا در پرجمعیت‌‌‌ترین کشور دنیا بالا رفته و در یکی از رویدادهایی که به تازگی در مرکز هند برگزار شد، بیش از ۱۰نفر جانشان را از دست دادند و هزاران نفر با علائم گرمازدگی راهی بیمارستان شدند. صدها مدرسه تعطیل شد و جیوه دماسنج همچنان در حال بالا رفتن است: دو هفته پیش، دمای هوا در دشت‌‌‌های شمالی هند به ۴۵ درجه رسید.
فوری‌‌‌ترین راه‌حلی که وجود دارد، حداقل در کوتاه‌مدت، کاملا مقرون به صرفه است. در بازارهای پرجمعیتی مثل هند، چین، اندونزی و فیلیپین که هم درآمد مردم و هم دمای هوا بالا می‌رود، تقاضا برای دستگاه‌‌‌های سرمایشی در حال افزایش است. یک ارزیابی نشان می‌دهد تا پایان این دهه، یک میلیارد کولر گازی در دنیا اضافه خواهد شد و پیش‌بینی می‌شود این بازار قبل از سال ۲۰۴۰ تقریبا دو برابر شود. برای سلامت عمومی و بهرهوری اقتصادی این خبر خوبی است.
اما بدون شک برای اقلیم خبر بدی محسوب می‌شود و توافق جهانی برای حذف تدریجی کولرهای مضر، باعث می‌شود این دستگاه‌‌‌ها از دسترس افرادی که بیشترین نیاز را به آنها دارند، خارج شوند. منطقی که در پس رونق کولرهای گازی وجود دارد ساده است. اقتصاددان‌‌‌ها به افزایش فروش این دستگاه‌‌‌ها همزمان با رسیدن درآمد سالانه خانوارها به حدود ۱۰هزار دلار اشاره می‌کنند؛ نقطه عطفی که خیلی از گرم‌‌‌ترین نقاط دنیا تازه به آن رسیده‌‌‌اند یا به زودی می‌‌‌رسند.
فیلیپین سال گذشته و اندونزی در طول دهه گذشته، به آستانه درآمد ۱۰هزار دلار رسیده‌‌‌اند. در هند که بیشتر از ۸۰درصد جمعیت هنوز به دستگاه‌‌‌های سرمایشی دسترسی ندارند، تولید ناخالص داخلی سرانه -که به قدرت خرید مرتبط است – امسال برای اولین بار به ۹هزار دلار می‌‌‌رسد. این پیشرفت‌‌‌ها، نتایج گسترده‌‌‌ای برای سلامت عمومی، رفاه و رشد اقتصادی دارد. خرید کولر گازی، تحولی است که افراد و جوامع را از فقر دور می‌کند.
مردم کشورهایی که دمای بالاتری دارند و معمولا فقیرتر هم هستند، از اختلالات خواب و نقص عملکرد شناختی رنج می‌‌‌برند که بر بهرهوری و بازدهی آنها تاثیر منفی دارد. در مطالعه‌‌‌ای که هزاران کارخانه هندی را با امکانات مختلف سرمایشی بررسی کرده بود، محققان به این نتیجه رسیدند که به ازای هر درجه سانتی‌‌‌گراد افزایش دما، بهرهوری کارکنان ۲درصد کاهش می‌‌‌یابد. این مساله می‌تواند برای نخست‌وزیر هند که می‌‌‌خواهد در افزایش صادرات با چین رقابت کند، یک چالش باشد.
اما افزایش سریع استفاده از کولرهای‌گازی، بحران اقلیمی را بدتر می‌کند. بیشتر این دستگاه‌‌‌ها از ماده سرمازایی به نام «مبرد» استفاده می‌کنند که خیلی مخرب‌‌‌تر از دی‌‌‌اکسید کربن است. کشورهایی که تقاضا در آنها به سرعت در حال افزایش است، هنوز عمیقا به زغال‌سنگ متکی هستند و بیشتر مردم فقط می‌توانند ارزان‌‌‌ترین دستگاه‌‌‌ها را که بازدهی انرژی چندانی ندارند خریداری کنند.
بیشتر کشورهای عضو گروه ۲۰، از جمله هند، از برچسب‌‌‌گذاری برای درجه‌‌‌بندی بازدهی انرژی محصولات استفاده می‌کنند. استانداردهای سختگیرانه‌‌‌تر در آمریکا و اتحادیه اروپا، مصرف انرژی دستگاه‌‌‌های برقی را تا ۱۵درصد در سال‌های اخیر کاهش داده است.
یکی از متداول‌‌‌ترین مبردها، هیدروفلروکربن است که می‌تواند ۱۰۰۰ برابر دی‌‌‌اکسید کربن، باعث گرم شدن زمین شود. دانشمندان ارزیابی می‌کنند که اگر نتوانیم وابستگی به هیدروفلروکربن را به میزان قابل‌توجهی کم کنیم، تا پایان این قرن نیم درجه سانتی‌‌‌گراد به دمای زمین اضافه می‌شود و توفان‌‌‌ها، خشکسالی‌‌‌ها و البته امواج گرمای مرگبارتری را موجب می‌شود.
در سال ۲۰۱۶ بیش از ۱۷۰ کشور دنیا در مورد حذف تدریجی این ماده از سال ۲۰۱۹ موافقت کردند و قرار شد اولین اقدامات را کشورهای صنعتی ثروتمند شروع کنند. مبردهایی که آسیب زیست‌‌‌محیطی کمتری دارند، در بازار موجودند و شرکت‌هایی مثل «هانی‌‌‌ول»، «دایکین» و میتسوبیشی در حال کار کردن روی آنها هستند.
برای هند، چالش اصلی این است که قبل از روی آوردن میلیون‌‌‌ها مصرف‌کننده جدید به خرید کولر گازی‌‌‌های آلوده‌‌‌کننده، تکنولوژی‌‌‌های پاک‌‌‌تر را به جریان بیندازد؛ یعنی یک دهه دیگر استفاده از این کولرها را محدود کند. سال گذشته این کشور گرم‌‌‌ترین هفته‌‌‌های خود از سال ۱۹۰۱ را تجربه کرد. امواج گرمای بی‌‌‌رحم، دمای هوا را در برخی مناطق تا ۵۰ درجه بالا برد.
در بدترین روزها، چند صد نفر جانشان را از دست دادند، قطعی برق چند ساعته اتفاق افتاد و حتی یک محل دفن زباله در اطراف پایتخت هند، خود به خود آتش گرفت. نارش تاتاوت، راننده‌‌‌ای در دهلی، اخیرا بالاخره توانسته یک دستگاه کولر گازی برای خانواده‌‌‌اش بخرد و آن را بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری مالی خود می‌‌‌داند.
او می‌‌‌گوید: «در محله ما، هر کس کولر گازی می‌‌‌خرد، شیرینی پخش می‌کند.» به هر حال، هر اتفاقی در واشنگتن، بروکسل و دیگر نهادهای تصمیم‌گیر رخ دهد، تاتاوت از یک چیز مطمئن است: او و خانواده‌‌‌اش به عقب برنمی‌‌‌گردند.