به گزارش پایگاه خبری بهره ورنیوز، سوزان برنشغل, گزارشگر کسب و کار در گزارشی از للیستاد هلند نوشته است:
من در «مزرعه آینده» دانشگاه واینینگن هستم، جایی که انتظار داشتم ربات‌ها و شاید پهپادهایی را در حال پرواز ببینم.
اما در یک روز درخشان با آسمانی آبی، وایناند سوکل مدیر پروژه درحالی که در زمین‌هایی وسیع در مقابل ساختمان دانشگاه ایستاده به نواری از محصولات اشاره می‌کند.
او می‌گوید در هلند زمین‌ها معمولا تک محصولی هستند یعنی از آنها فقط برای کشت مثلا ذرت یا گندم استفاده می‌شود.
اما اینجا در للیستاد آنها مشغول آزمایش روش‌های مختلف کشاورزی از جمله کشت متنوع هستند، به طوری که بذر هشت محصول مختلف از جمله گندم، پیاز، سیب زمینی و باقلا در یک زمان پاشیده می‌شود.
آقای سوکل می‌گوید «ما می‌دانیم که تنوع کشت روشی موثر است» و می‌افزاید که آنها همچنین از محصولات پوششی (که برای پوشاندن خاک استفاده می‌شود نه لزوما برداشت) برای بهبود کیفیت خاک و تنوع زیستی کمک می‌گیرند.
«این روش برای صرفه‌جویی در آب موثر است، خطر بیماری‌های ناشی از آفت را کم می‌کند، تنوع زیستی را تقویت می‌کند، برای خاک بهتر است و محصول بیشتری می‌دهد.»
به گفته سازمان ملل انتظار می‌رود جمعیت زمین تا سال ۲۰۵۰ به ۱۰ میلیارد نفر برسد. آقای سوکل و همکارانش درحال توسعه سیستم‌های زراعی پایدار برای اطمینان از وجود آذوقه کافی برای جمعیت فزاینده جهان هستند و همزمان می‌خواهند از تصاعد کربن بکاهند.
این دانشگاه «مزرعه آینده» را چهار سال پیش راه انداخت که بعد از مشاهده کاهش تنوع زیستی به دلیل تغییر اقلیم بود. «از خود پرسیدیم آیا امکان طراحی یک سیستم زراعی پرمحصول بدون استفاده از سوخت های فسیلی، بدون آسیب ناشی از آفت‌کش‌ها که همچنین در برابر بارندگی شدید یا کم‌آبی طولانی مقاوم باشد وجود دارد.»
هلند دومین صادرکننده بزرگ محصولات کشاورزی در جهان است
به گزارش مرکز تحقیقات اقتصادی واینینگن (دبلیو یو آر) و سازمان آمار هلند (سی بی اس) میزان این صادرات که شامل محصولات حیوانی می‌شود در سال ۲۰۲۱ با ۹.۴ درصد افزایش به ۱۰۴.۷ میلیارد یورو رسید که یک رکورد بود.
با این حال این میزان صادرات باعث فشار زیادی بر محیط زیست این کشور می‌شود.
به همین دلیل آقای سوکل و تیم او بر تولید پایدار تمرکز دارند. «ما باید به نوزایی خاک و نوزایی تنوع زیستی کمک کنیم. درحال حاضر در سراسر جهان تولید کشاورزی در ابعاد وسیع و یکدست انجام می‌شود که روشی خیلی فشرده است و خاک را از بین می‌برد.»
یک راه حل برای مقابله با هوای خشک ایجاد یک شبکه است که آب باران را جمع و به زیر زمین پمپ می‌کند. «در زمستان ما آب زیادی داریم. همه این آب به خاک نفوذ می‌کند و وارد شبکه آب می‌شود. در واقع یک حباب بزرگ آب در زیر زمین داریم.»
در «مزرعه آینده» نوارهایی از گُل‌های ماندگار کاشته شده تا حشرات امکان تغذیه و جایی برای پناه گرفته داشته باشند. «اگر همه چیز را در یک زمان برداشت کنید یا همه چیز را همزمان بکارید این باعث مرگ اکولوژیکی می‌شود. حشرات نمی‌توانند در این شرایط دوام آورند.»
این مزرعه که تحقیقات و آموخته‌های خود را در اختیار شرکت‌ها و سازمان‌های اطراف جهان می‌گذارد، در فناوری‌هایی سرمایه گذاری کرده که به قوی‌تر شدن و پایدارتر شدن تولید کمک می‌کند. این شامل فناوری ای برای شناسایی علف هرز است.
آقای سوکل می‌گوید: «به جای سم پاشیِ همه چیز با یک دُز ثابت، این دستگاه علف هرز را از محصول تشخیص می‌دهد و روی آن کمی آفت کش می‌پاشد.»
با این حال او می‌گوید خریداری فناوری‌هایی از این نوع می‌تواند به دلیل هزینه بالا برای کشاورزان مشکل باشد. «برای مثال، یکی از بزرگترین دستگاه‌های برداشت سیب زمینی ۵۰۰ هزار یورو قیمت دارد که فقط سالی چهار هفته مورد استفاده است.»
دولت هلند تدابیری رادیکال را برای مقابله با خسارات زیست محیطی اتخاذ کرده است که یکی از آنها به نصف رساندن تصاعد نیتروژن تا ۲۰۳۰ است. یک راه رسیدن به این هدف کاهش شمار دام به میزان یک سوم است که باعث تظاهرات سراسری مزرعه داران شد.
در جنوب غربی هلند، جِیکوب فان دن بورن که یک کشاورز نسل سوم است در زمینی به مساحت ۹۰۰ هکتار سیب زمینی و همچنین چغندر قند، گندم، جو و محصولات کوچکتری مثل سیب زمینی شیرین تولید می‌کند. او علاوه بر فروش داخلی این محصولات، آنها را به انگلیس، آلمان، بلژیک و فرانسه صادر می‌کند.
زمانی که آقای فان دن بورن متوجه افت کیفیت خاک شد شروع به کشت محصولات متنوع‌تری کرد. او که طرفدار زراعت دقیق است، برای اندازه‌گیری و تحلیل محصولاتش به فناوری جی پی اس روی آورد.
او در فناوری اسکن خاک که به او اجازه می‌دهد هر متر مربع خاک را زیر نظر بگیرد سرمایه گذاری کرده است. «این به من امکان می‌دهد توانایی خاک را افزایش دهم و پیشبینی کنم کدام بخش‌ها از کیفیت خوبی برخوردارند تا برای بهبود کیفیت بقیه کار کنم.»
او همچنین از حسگرها و زیرساخت‌های داده بهره‌برداری می‌کند.
«من حدود یک میلیون یورو خرج این سرمایه‌گذاری‌ها کرده‌ام، اما قانونی برای خودم دارم – تا وقتی هزینه فناوری‌های قبلی پرداخت نشده، ابزارهای تازه نمی‌خرم.»
او می‌گوید یکی از نقاط تمرکز در سال بعد آبیاری با نرخ متغیر است، که آب را در زما‌ن‌های کنترل شده به مقداری که از قبل مشخص شده به گیاه می‌رساند. «این آبیاری براساس نیاز است. ما قادر به کنترل هوا نیستیم اما وضعیت هوا قابل محاسبه است. اگر بارانی نبارد آب اضافه می‌کنیم.»
آقای فان دن بورن همچنین در فناوری هوش مصنوعی سرمایه گذاری می کند تا در آینده پاسخ‌های بهتری بگیرد. «برای مثال، سوالاتی مثل اینکه اگر در زمین مشکلی باشد می‌توان برای تشخیص و حل آن از هوش مصنوعی کمک گرفت.»
«برای من مزرعه آینده یعنی تکیه بر داده ها، هوش مصنوعی و فراگیری.»
مِینو اسمیت که مزرعه‌ای ارگانیک را مدیریت می‌کند و تز دکترای خود را درباره پایداری زراعت در هلند نوشته نگران است که «کشاورزی در هلند درحال حاضر پایدار نیست.»
او می‌گوید: «فناوری تاثیری منفی بر محیط دارد؛ هرچه از فناوری بیشتری استفاده کنید، شاهد آثار منفی بیشتری بر محیط خواهید بود.»
«ماشین‌های بزرگ برای خاک خیلی بد هستند و انرژی خیلی زیادی مصرف می‌کنند. فناوری به تنهایی راه حل نیست. ما باید آن را با کاهش مصرف انرژی و نیروی کار انسانی ترکیب کنیم.»
آقای فان دن بورن می‌گوید کشاورزان با توجه به تغییر اقلیم باید در آینده قدرت تطبیق بیشتری داشته باشند. «مزرعه ما از نظر تولید بازدهی بیشتری پیدا کرده و رد پای اکولوژیکی ما کوچکتر شده؛ موضوع فقط کمیت نیست، کیفیت هم مطرح است.»
او هم مثل خیلی دیگر از کشاورزان احساس فشار می‌کند. «وضعیت ترسناکی است اما کمتر از یک درصد جمعیت جهان بقیه را تغذیه می‌کند. وظیفه خیلی مهمی روی دوش کشاورزان هست.»
منبع: بی بی سی