هوشمندسازی کشاورزی در ویتنام با کمک سازمان بهره‌وری آسیایی

موسسه ملی بهره وری ویتنام (VNPI) یک مزرعه پایلوت هوشمند، را تحت کمک مالی نقدی وزارت کشاورزی، جنگلداری و شیلات ژاپن (MAFF) تأسیس کرد.

به گزارش پایگاه خبری بهره ورنیوز به نقل از وبسایت سازمان بهره وری آسیایی، تقاضا برای سبزیجات در ویتنام با افزایش ترجیح جهانی برای محصولات فرآوری شده، منجمد و صادراتی در حال تغییر است. با این حال، این کشور با چالش هایی در برآوردن خواسته های متنوع و در عین حال بهینه سازی بهره وری نیروی کار و کاهش هزینه های نیروی کار کشاورزی مواجه است.

این امر بر نقش حیاتی فناوری هایی مانند اینترنت اشیا و تجزیه و تحلیل داده ها در دستیابی به کنترل دقیق تولید سبزیجات تأکید می کند. برای مقابله با این چالش ها، موسسه ملی بهره وری ویتنام (VNPI) یک مزرعه پایلوت را تحت کمک مالی نقدی وزارت کشاورزی، جنگلداری و شیلات ژاپن (MAFF) تأسیس کرد.

سیستم های کنترل میکرو اقلیم مستقر در گلخانه ها، داده های محیطی را برای ایجاد شرایط بهینه رشد جمع آوری و تجزیه و تحلیل می کنند. با استفاده از فناوری‌های هوشمند، کشاورزان می‌توانند بهره‌وری را بهینه کنند و در عین حال ورودی‌های منابع را به حداقل برسانند و نیازهای بازار را به طور کارآمدتر برآورده کنند.

همیشه پای یک ژاپنی در میان است!

به عنوان بخشی از این پروژه مزرعه پایلوت (آزمایشی)، یک مدرس از شرکت SERAKU، آموزشی ویبولیتین، یک تامین کننده ژاپنی سیستم های کنترل آب و هوا، از مزرعه برای یک کارگاه عملی، بازدید کرد. فعالیت ها شامل نصب یک سیستم کنترل ریزاقلیم در گلخانه دالات، راهنمایی کارکنان در مورد استفاده از آن، و کاوش سیستم های اضافی برای پذیرش در آینده بود.

کارکنان در مورد استفاده از سیستم برای افزایش بهره وری آموزش دیدند و با کاربردهای بالقوه آن در گلخانه خود آشنا شدند. مدرس همچنین دانش و تجارب را در مورد بهترین شیوه ها و مطالعات موردی به اشتراک گذاشت.

با نصب سیستم کنترل میکرو اقلیم، پروژه مزرعه پایلوت، پتانسیل کشاورزی نوآورانه را به نمایش می گذارد. این کارگاه آموزشی و تجربیات عملی همچنین کارکنان مزرعه را قادر ساخت تا نحوه استفاده مؤثر از سیستم را بیاموزند و راه را برای بهبود بهره وری و کاهش هزینه های نیروی کار در سراسر ویتنام و سایر اعضای سازمان بهره وری آسیایی هموار کنند.

با استفاده از فناوری‌های هوشمند، کشاورزان می‌توانند بهره‌وری را بهینه کنند و در عین حال ورودی‌های منابع را به حداقل برسانند و نیازهای بازار را به طور کارآمدتر برآورده کنند.

اشتراک گذاری:



دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *