چرايی افت کیفیت آموزش

انسان ظرفیت محدودی دارد و همانطور که ساعت کلاس درسی پایه ابتدایی برای دانش‌آموز نباید بیشتر از ۴۵دقیقه یا در دبیرستان بیشتر از ۵۰دقیقه باشد، زمان کاری معلم هم نباید بیشتر از حد معمول باشد.

به گزارش پایگاه خبری بهره ورنیوز، ابراهیم سحرخیز، معاون اسبق آموزش‌ و پرورش‌ در یادداشتی در روزنامه جهان صنعت نوشته است:

به نظر می‌رسد معلمانی که از طرق مختلف اعم از خرید خدمات آموزشی یا حتی ماده ۲۸ جذب آموزش‌و‌پرورش می‌شوند، در مقایسه با معلمانی که دانشجوی دانشگاه فرهنگیان یا شهید رجایی بوده‌اند، ایرادهای بسیاری دارند.

در سال گذشته به دلیل وجود کلاس‌های خالی، از معلمان خرید خدمات و تازه استخدام شده، استفاده و قرار شد حین خدمت آموزش ببینند. این در حالی است که تربیت معلم یک بحث راهبردی و مهم است و اجرای این کار چیزی نیست که در توان هرکسی باشد و اهمیت این موضوع در دوره ابتدایی و خصوصا پایه اول که حساس‌ترین پایه محسوب می‌شود، بیشتر به چشم می‌خورد.

امروزه حتی والدینی که تحصیلات آکادمیک دارند از به‌کارگیری روش‌های جدید عاجزند با این حساب اگر ما افرادی را که نمی‌دانیم از لحاظ شخصیتی برای این شغل مناسب هستند یا نه را بدون بررسی مناسب جذب کنیم، اشتباه بزرگی است که اثر آن را می‌توان در سطح مدارس مشاهده کرد.

انسان ظرفیت محدودی دارد و همانطور که ساعت کلاس درسی پایه ابتدایی برای دانش‌آموز نباید بیشتر از ۴۵دقیقه یا در دبیرستان بیشتر از ۵۰دقیقه باشد، زمان کاری معلم هم نباید بیشتر از حد معمول باشد.

معلمی که صبح تا ظهر مشغول تدریس بوده باید همان مقدار هم صرف مطالعه کند، نه اینکه به عنوان اضافه‌کار تدریس را تکرار کند چراکه کیفیت کاهش پیدا می‌کند، ضمن اینکه حقوق در نظر گرفته شده برای معلمان بازنشسته حداکثر 5میلیون تومان آن ‌هم با کسر ۱۰درصد مالیات است. این حقوق با یک‌سال تعویق پرداخت می‌شود و طبیعی ‌است که آنها هیچ انگیزه‌ای برای تدریس نداشته باشند.

نتیجه این تصمیمات را در کنکور و امتحانات نهایی دبیرستان مشاهده می‌کنیم. با استناد به نتایج آزمون‌های تیمز و پرلز پایه چهارم ابتدایی می‌توان گفت ۴۴درصد دانش‌آموزان ابتدایی سواد خواندن و نوشتن ندارند و با توجه به اینکه در این آزمون نمره ۴۱۲ کسب شده ما جزو ضعفا محسوب می‌شویم یا در دروس علوم و ریاضی بین هشت کشور آخر جدول هستیم و این بحران معلول نبود معلم باانگیزه و متخصص است.

به نظر می‌رسد تا مشکل کمبود 200هزار معلم را با اخذ ردیف‌های مناسب بودجه از سازمان امور استخدامی حل نکنیم و دنبال پرجمعیت کردن کلاس‌ها از طریق معلمان بازنشسته، حق‌التدریسی‌ها و خرید خدماتی‌ها باشیم، هیچ تغییری در وضع موجود ایجاد نخواهد شد بنابراین با همکاری سازمان برنامه و سازمان امور اداری استخدامی باید ردیف ‌بودجه‌های مورد نیاز را اخذ کنیم و ضمن آموزش معلمان، آمار خروجی‌ها و نیاز ورودی‌ها را به دست آوریم.

ما باید مشخص کنیم تا 10سال آینده روند رشد دانش‌آموزی به چه صورت است و برای مثال چند دانش‌آموز پایه اول، دوم و غیره خواهیم داشت و به چه تعداد معلم نیاز داریم.

اشتراک گذاری:



دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *