داستان سفر کارآفرینی
به گزارش پایگاه خبری بهره ورنیوز همزمان با افزایش جمعیت جهان با سرعتی فزاینده، مردم با بحران‌های متفاوتی از جمله تغییرات آب و هوایی، فرسایش خاک و کمبود منابع آبی مواجهند. یکی از راه‌‌‌های مقابله با این بحران‌ها، کشاورزی پایدار است. کشاورزی پایدار یعنی تهیه غذا، الیاف و سایر محصولات گیاهی و دامی به روش‌هایی که به محیط‌زیست آسیب نمی‌‌‌زنند، منابع طبیعی را از بین نمی‌‌‌برند و سلامت انسان‌‌‌ها و حیوانات را به مخاطره نمی‌‌‌اندازند.
خرده‌‌‌کشاورزان و مزارع کوچک، نقش مهمی در رواج کشاورزی پایدار دارند چرا که آنها معمولا متکی به دانش و روش‌های سنتی هستند که نسل به نسل از سال‌های دور به آنها منتقل شده. این کشاورزان، معمولا تمایل بیشتری به استفاده از متدهای سازگار با شرایط و منابع محلی دارند. این متدها معمولا کمک می‌کنند مصرف کود و سموم نیز به حداقل برسد. خرده‌‌‌کشاورزان همچنین نقش حیاتی در حفظ اقتصاد و جوامع محلی دارند. آنها منبع اصلی تامین غذا در جوامع کوچک خود هستند و در واقع می‌توانند با ایجاد تنوع در محصولات و استفاده از روش‌های پایدار، امنیت غذایی جوامع کوچک خود را تضمین کنند. اما اعمال کشاورزی پایدار برای این کشاورزان، چالش‌‌‌های فراوانی دارد. یکی از آنها عدم‌دسترسی به منابع مالی برای سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌‌‌ها و زیرساخت‌‌‌های جدید است. از سوی دیگر، کسب و کارهای کشاورزی بزرگ که امکان تولید محصولات غذایی در مقیاس بالا با هزینه کم را دارند، عرصه رقابت را بر این کشاورزان تنگ می‌کنند. با وجود همه این موانع، هستند کشاورزانی که به مشکلات غلبه کرده و در پیشبرد کشاورزی پایدار به موفقیت دست یافته‌‌‌اند. یکی از آنها«دیکسون الکس» است؛ بنیان‌گذار و مدیر استارت‌آپ«ای‌‌‌جی‌‌‌ال فارمز» از تبار تانزانیا. او می‌‌‌گوید: «هیچ فرهنگی مثل کشاورزی نیست» و این شعاری است که برای شرکتش انتخاب کرده. او وقتی ۲۰ ساله بود، تصمیم گرفت در حوزه کشاورزی کار کند. تا آن موقع، هرگز فکر نمی‌‌‌کرد یک روز در مزرعه کار کند یا پا به یک مزرعه بگذارد. پدر و مادرش، در حوزه تجارت فعالیت داشتند و با زندگی یا کار کشاورزی کاملا بیگانه بودند. ترک شهر و نقل مکان به روستا، جسارت زیادی می‌‌‌خواست به‌خصوص برای یک جوان شهری که در فضایی رقابتی بزرگ شده. اما دیکسون، تصمیمش را گرفته بود و نهایتا، آن را عملی کرد. راهی روستا شد تا کشاورز شود.
او می‌‌‌گوید: «به عنوان یک کشاورز جوان، باید خیلی چیزها را فدا کنی. اینکه قید زندگی شهری را بزنی، آن هم در اوج جوانی، و بیایی و در روستا زندگی کنی، چالش بزرگی است». اما همه این‌‌‌ها نتیجه داد.
او توانست یک قرارداد بزرگ با«نیروگاه برق‌‌‌آبی جولیوس نایره» ببندد و برای بیش از ۳هزار کارمند آنجا، سبزیجات تازه فراهم کند. این نیروگاه، یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌‌‌های استراتژیک دولتی تانزانیاست و به ای‌‌‌جی‌‌‌ال فارمز بسیار نزدیک است.
«هامیس نیمبه» کارشناس زراعت ای‌‌‌جی‌‌‌ال می‌‌‌گوید کسب و کارشان از زمان شکل‌‌‌گیری، مسیر دور و درازی را طی کرده.
او در حالی که در کنار یکی از گلخانه‌‌‌های مورد استفاده ای‌‌‌جی‌‌‌ال ایستاده، می‌‌‌گوید: «اولش، کارمان سخت بود. وقتی تصمیم گرفتم به اینجا بیایم، با یک زمین دور افتاده و بی‌آب و علف مواجه شدم. هیچ مزرعه‌‌‌ای در کار نبود. حالا این روزها، آدم‌‌‌ها از اینجا رد می‌‌‌شوند و تغییر را می‌‌‌بینند.» یکی از مهم‌ترین ابزارهای کشاورزی پایدار، تکنولوژیست. طبق گزارش مجمع جهانی اقتصاد، پیشرفت‌‌‌های تکنولوژی می‌تواند نحوه تولید غذا در جهان را تغییر و آسیب‌‌‌های آن به محیط‌زیست و آب و هوا را کاهش دهد. علاوه بر این، استفاده از این تکنولوژی‌‌‌ها هم به نفع کشاورزان و هم مصرف‌کنندگان است؛ چرا که سودآوری صنعت کشاورزی را دوچندان می‌کند. دیکسون نیز به این موضوع آگاه است. آنها برای آبیاری مزارع خود از روش قطره‌‌‌ای استفاده می‌کنند.
او می‌‌‌گوید: «استفاده از تکنولوژی بسیار مهم است چون با تکنولوژی آبیاری قطره‌‌‌ای، می‌توانی در تمام طول سال، محصول داشته باشی، چه در فصول بارانی و چه در سایر فصل‌‌‌ها. اغلب کشاورزان متکی به باران هستند اما ما نه. ما در مقایسه با مزارع، محصولات باکیفیتی در گلخانه‌‌‌ها تولید می‌‌‌کنیم. بنابراین، بسیار مهم است که از تکنولوژی‌‌‌های پیشرفته برای غلبه بر تاثیرات آب و هوایی استفاده کنیم». ای‌‌‌جی‌‌‌ال فارمز همچنین سعی کرده تمرکز خود را بر ایجاد اشتغال برای جوانان و زنان بگذارد چرا که همزمان با افزایش جمعیت جوان در آفریقا، کار پیدا کردن به یک چالش تبدیل شده. سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد/ فائو و سازمان توسعه صنعتی ملل متحد/ یونیدو پروژه‌‌‌ای مشترک را آغاز کرده‌‌‌اند تا در آفریقا، از جمله تانزانیا، مشاغل کشاورزی ایجاد کنند. این هم ایجاد فرصت برای جوانان است و هم به رشد اقتصاد منطقه کمک می‌کند. هدف از این پروژه، کمک به جوانان است تا تعداد افرادی که در زنجیره‌‌‌های ارزش کار می‌کنند افزایش یابد، از جمله در حوزه تولید، بسته‌‌‌بندی و خرده‌‌‌فروشی محصولات، هم در مزرعه و هم در خارج از آن.«جوما باکاری» مسوول عملیات‌‌‌های ای‌‌‌جی‌‌‌ال است. او می‌‌‌گوید: «ما کشاورزی را از شهر کیبیتی شروع کردیم چون مدل کشاورزی آنجا مشکلات متعددی داشت. می‌‌‌خواستیم هم کاری برای خودمان انجام دهیم و هم روی جامعه جوان تاثیر مثبت بگذاریم». دیکسون نیز می‌‌‌گوید: «ما افراد زیادی را استخدام کرده‌‌‌ایم، به‌خصوص زنان و جوانان. به نظرم به مرور زمان، مردم به کشاورزی ایمان می‌آورند». او کماکان به تشویق جوانان به کار در حوزه کشاورزی ادامه می‌دهد. او دوست دارد مردم، کار کشاورزی را یک فرصت ارزشمند شغلی ببینند نه یک شغل موقتی یا سکویی برای یافتن یک کار دیگر. همه کارکنانش نیز دارای این روحیه رقابتی هستند. باکاری می‌‌‌گوید: «مردم فکر می‌کنند ما چون در زمینه‌‌‌های دیگر شکست خورده‌‌‌ایم به کشاورزی رو آورده‌‌‌ایم. اما نه. این دفتر کار من است. من دارم کار می‌‌‌کنم. من دوست دارم با سر و وضع مرتب به مزرعه بروم، نه با لباس‌‌‌های پاره پوره، . مثل یک مدیر. بله. ممکن است لباس‌‌‌هایم کثیف شود اما از کارم لذت می‌‌‌برم.» محبوبیت مشاغل و مسیر حرفه‌‌‌ا ی کشاورزی پرورشی/ گلخانه‌‌‌ای رو به افزایش است. به لطف افرادی مثل دیکسون. هیچ سناریویی به اندازه نجات کره زمین و همزمان، کسب درآمد، لذت‌‌‌بخش نیست.
منبع: Euronews