همه ما در طول زندگیمان، هر از گاهی به دکتر، وکیل یا پلیس نیاز پیدا میکنیم اما هر روز به کشاورزان نیاز داریم. برای ما مشتریها، تنها چیزی که مهم است این است که غذایمان مهیا باشد اما کشاورز، چالشهای متعددی را پشت سر میگذارد تا محصول غذایی به دست ما برسد. مهمترین آنها، از بین رفتن محصول پس از برداشت است.
به گزارش پایگاه خبری بهره ور نیوز، این کابوس کشاورزان است که یک کارآفرین جوان به نام «چارلز ییب» راهحلی برایش پیدا کرد. ماتیاس چارلز ییب، همبنیانگذار و مدیرعامل «آکوفرش» است؛ یک تکنولوژی نگهداری در سردخانه که عمر محصولات خرابشدنی را از ۵ تا ۲۱ روز افزایش میدهد. ماتیاس عاشق تکنولوژی، طراحی، پایداری و فعالیتهای مرتبط با تغییرات آب و هوایی است. او در روستای کوچکی در شرق غنا به دنیا آمد. در آن دوران، همیشه شاهد این بود که جامعه کوچکشان از مشکلات اقتصادی و ناامنی غذایی رنج میبرند.
اما زمانی به فکر حل مشکل کشاورزان افتاد که با مری ۵۶ ساله که شغلش کشاورزی بود، دیدار کرد. ماتیاس که برای ادامه تحصیل به کانادا رفته بود، سال ۲۰۱۸، فرصتی پیدا کرد تا به غنا برگردد. آنجا بود که با مری آشنا شد. مری به ماتیاس گفته بود: «تمام گوجهفرنگیها را در مزرعه رها کردم که بگندند چون خریدارها به موقع نرسیدند. کشت گوجه، تنها منبع درآمد من و خانوادهام است.»
ماتیاس که آن روز را خوب به خاطر دارد، میگوید: «به عنوان یک مخترع جوان که در یک روستای پر از مزرعه بزرگ شده بودم، وقتی داستانش را شنیدم، انگیزه پیدا کردم که راهحلی برای این مشکل، یعنی خسارت پس از برداشت در غنا پیدا کنم.»
او گرچه آماده بود که راهحلی ارائه دهد اما نمیدانست پول یا مهارت فنی پروژهاش را از کجا پیدا کند. شروع به تحقیق کرد و پس از مدتی فهمید که خسارات پس از برداشت، مشکل شایع بسیاری از کشورهای جنوب صحرای آفریقاست.
در آن خطه، حدود ۳۶درصد محصولات پس از برداشت دور ریخته میشوند و ۹۴درصد این خسارت، ناشی از ناکارآمدی زنجیرههای تامین است. او خوشبین بود که راهحلی برای کمک به کشاورزان پیدا خواهد کرد.
راه حل او، نگهداری سردخانهای بود اما تا مدتها نتوانست آن را آغاز کند تا اینکه با موسسه «فیش بول چلنج» آشنا شد که کارشان، کمک به دانشجویان کارآفرین جوان بود.
ماتیاس با دو دانشجوی دیگر از فنلاند و هند که مثل او به دنبال راهی برای کاهش ضایعات غذایی بودند، همراه شد و پس از دریافت هزینه، آموزش و همکاری از سوی موسسه، آکوفرش را با آن دو نفر بنیان نهاد. هدف آنها کمک به سیستمهای غذایی برای افزایش برگشتپذیری از طریق ارائه راهحلهای مبتنی بر آب و هوا به جوامع محلی و بهبود زندگی کشاورزان محلی با آکوفرش است.
آکوفرش چیست؟
آکوفرش یک تکنولوژی کشاورزی است که به کشاورزان، خدماتی برای نگهداری موثر محصولات ارائه میکند، به همراه یک اپلیکیشن موبایل که میان کشاورزان و توزیعکنندگان محصولات کشاورزی ارتباط ایجاد میکند تا دورریز محصولات از جمله میوه و سبزیجات پس از برداشت، کاهش یابد.
سردخانههای کوچک آکوفرش که کنار مزارع احداث میشوند، با نور خورشید کار میکنند. کشاورزان میتوانند برای نگهداری هر ۲۰ کیلو محصول، مبلغی به طور روزانه پرداخت کنند یا اشتراک هفتگی بگیرند. کشاورزها نهتنها محصولات خود را سالم نگه میدارند بلکه آکوفرش در فروش محصول با یک قیمت رقابتی نیز به آنها کمک میکند.
سردخانههای خارج از شبکه آکوفرش، چندمنظورهاند و میتوان برای نگهداری ماهی تازه و محصولات دارویی مثل واکسن نیز از آنها استفاده کرد. در حال حاضر، آکوفرش اولین تشکیلات اجتماعی است که با مدل «پرداخت همزمان با انبار»، به کشاورزان محلی و تاجران غنا، راهحلهای «زنجیره سرد» خارج از شبکه عمومی ارائه میکند.
ماتیاس میگوید: «راه حلهای مشابه دیگر نیز وجود دارند اما در شرکتهای بزرگ استفاده میشوند که برای تامین انرژیشان، به یک وسیله نقلیه نیاز است. این خودش، منجر به تولید گاز گلخانهای بیشتر میشود. اما آکوفرش، خدمات متفاوتی ارائه میکند. مشتریان مجبور نیستند هزینه کل تکنولوژی را از قبل پرداخت کنند. بهعلاوه، استفاده و نگهداری سردخانهها، نیاز به مهارت خاصی ندارد.» بنیانگذاران آکوفرش امید دارند که یک روز، در زمینه ارائه خدمات سردخانهای و لجستیک غنا، پیشگام شوند، با خسارات کشاورزی مقابله کنند و هزاران خردهکشاورز را توانمند سازند.
چالشهای جوامع کشاورزی
آنها در این مسیر، در بخشهایی از کشور با چالشهایی نیز مواجه بودهاند، بهخصوص در جوامع کشاورزی. علت، نبود منبع برق مطمئن است. ماتیاس میگوید گرچه سرمایش، موثرترین تکنیک برای کاهش ضایعات است اما ایجاد سیستمهای سردخانهای در جوامع روستایی سختتر است چون بسیاری از آنها متصل به خدمات برق عمومی نیستند. ماتیاس میگوید: «برای دسترسی به ۱۰۰درصد انرژی، تصمیم گرفتیم سردخانهها را با انرژی خورشیدی راه بیندازیم. اما راهاندازی سردخانهای که کاملا مبتنی بر انرژی خورشیدی باشد، بسیار گران است. تامین مالی چنین پروژههایی بهویژه در غنا، بسیار دشوار بوده است.»
بهعلاوه، بسیاری از خردهکشاورزان، نسبت به تکنولوژیهای جدید مقاومت دارند. معرفی تکنولوژی آکوفرش و مجاب کردن آنها، چالش دیگر ماتیاس و دوستانش بوده. اما آنها با وجود چالشها، کماکان به تلاش برای گسترش تکنولوژی خود ادامه میدهند. ماتیاس امیدوار است که دولت نیز به بخش خصوصی بهویژه در زمینه تامین مالی کمک کند. در پایان، توصیه او به کارآفرینان این است: «مطمئن شوید که حتما عاشق کارتان هستید. شروع یک کسب و کار، مخصوصا در کشور ما آسان نیست. پس باید در طی تمام فراز و نشیبها، کاملا به کسبوکارتان متعهد باشید.»
منبع: دنیای اقتصاد
مطالب مرتبط:
هوش مصنوعی در کشاورزی آسیا: زمان آن فرا رسیده است